Zuid-Holland is de meest verstedelijkte provincie van Nederland, met delen die soms wel 7 meter onder de zeespiegel liggen. De komende decennia komen enkele grote opgaven op de provincie af waarin het watersysteem een cruciale rol speelt: droogmakerijen liggen laag krijgen te maken met zoute kwel, de stedelijke gebieden krijgen steeds meer water te verwerken en het veenweide gebied klinkt verder in.
OTO stelt de Waterring voor, een nieuwe landschappelijke structuur die verbeteringen aanbrengt in het watersysteem en een slimme verbinding vormt tussen verschillende boezemwateren. De waterring zorgt voor een grotere flexibiliteit in aan voer en afvoer van water: zo dient de ring als watervoorraad voor de glastuinbouw, bij piekbuien kan er water worden opgeslagen langs de ring en de waterkwaliteit kan worden geregeld door filtermoerassen. De waterring biedt daarnaast kansen voor herontwikkeling in de steden en verbindt de verschillende stadscentra waarmee het mogelijk wordt om een rondje te varen door de provincie. De waterring vormt tevens een cruciale nieuwe ecologische verbinding als natuurlijke tegenhanger van het stedelijke netwerk.
De waterring, die rondom de lager gelegen droogmakerijen ligt, is te zien als een watermachine en omvat de volgende onderdelen:
- De Ring
Dit is de transformatie en koppeling van bestaande losse boezemsystemen als de Schie, Vliet, Oude Rijn, Gouwe en de ringvaarten van de Rotterdamse polders. De waterring zorgt voor een snelle af- en aanvoer van water en zal een herkenbare en logische landschappelijke grens tussen hoog en laag gaan vormen. De waterring vormt een cruciale verbinding in het vaarnetwerk en maakt het mogelijk te varen tussen de verschillende stadscentra in Zuid-Holland.
- De Waterparken
De waterparken vormen een schakel tussen de waterring en de lagere polders en fungeren als piekberging. Door de ligging tussen de steden kunnen ze extra water bergen als de boezem onder druk staat of als er snel water uit de steden moet worden opgevangen. De waterrijke parken vormen een landschappelijke structuur samen met de ring.
- De Venen & Rietlanden
De rietlanden en venen liggen op polderniveau en vormen nieuwe natte natuur langs de randen van de droogmakerijen. Door deze gebieden aan de randen te leggen, kunnen ze kwel tegengaan en zijgt het water niet uit de veengebieden weg. Het hoogteverschil word benut voor de aanleg van cascades voor reiniging en energie-opwekking. De rietlanden vormen een buffer tussen natuurgebieden en intensieve glastuinbouw en kunnen zo schoon gietwater leveren aan tuinbouw en aan natuur.
- De Vaarroutes & Plassen
De vaarroutes vanuit het zuiden worden doorgetrokken naar het noorden, zo wordt ook Zoetermeer aan het randstedelijke vaarnetwerk gekoppeld. Nieuwe plassen geven het gebied een recreatieve impuls en zetten Zuid-Holland op de kaart als aantrekkelijk waterrijk gebied. Door een flexibel peil toe te passen op een deel van de plassen kan dit gebied ook bijdragen aan de seizoensberging.
De waterring laat de mogelijkheid zien om in Nederland grote landschappen te maken waarin in meerdere opgaven worden opgelost.