Natuur in Nederland is de laatste jaren aan discussie onderhevig. Door een sectorale en technocratische aanpak en de ontoegankelijkheid van natuurgebieden is de band tussen mens en natuur verzwakt en het draagvlak voor natuur afgenomen. OTO doet een voorstel om deze band te versterken door de interactie tussen mens en natuur juist op te zoeken: Human Nature.
Verspreid langs de kust van de Westerschelde liggen plekken die specifiek inspelen op de dynamische omstandigheden van de Westerschelde: spuisluizen. De spuisluizen verzamelen water bij vloed en spuien dit bij eb uit om verzanding van een buitendijkse haven te voorkomen. De huidige dorpjes aan de dijk van de Westerschelde zijn vaak op een vanzelfsprekende manier verknoopt met de spuisluizen.
Door noodzakelijke kustversterking vanwege klimaatsverandering en zeespiegelrijzing zullen de meeste dorpen langs de Westerschelde achter een meer/bult zand komen te liggen. Daarnaast verzandt het systeem en verdwijnt de dynamiek die van belang is voor het natuurlijke ecosysteem. De bestaande typologie van spuisluizen kan volgens OTO opnieuw worden ingezet om dorpen in verbinding te houden met het water en tegelijk de dynamiek terug te brengen in het natuurlijke systeem. De nieuwe sluizen zijn een eigentijdse interpretatie van de oude spuisluis en bieden kansen voor recreatie, aquacultuur en nieuwe woonmilieus.