De Waaldijk bij Nijmegen zal in de toekomst verstevigd moeten worden. Naast een verhoging van 1 meter in 2050 (en 2 meter in 2120) speelt er een opgave voor kwel achter de dijk en is er risico op piping en instabiliteit van de dijk. Als de dijk wordt opgehoogd dient er een bepaalde afstand tussen dijk en woningen worden gereserveerd. De ruimte is watertechnisch noodzakelijk, maar zorgt ervoor dat stad en dijk hier ver van elkaar liggen. Waterschap Rivierenland en de gemeente Nijmegen hebben de ambitie om stad en dijk meer te verweven, mede omdat het noodzakelijk is om grondopbrengsten uit het gebied te kunnen halen. Hoe presenteert de stad Nijmegen zich aan de dijk en hoe wordt de versteviging van de dijk hierin opgelost?
De onderliggende vraag in de opgave is hoe de stad en de rivier elkaar raken op deze plek en welke relatie ze met elkaar aangaan.
OTO heeft een analyse gemaakt van de Waaldijk en de manier waarop verschillende dorpen, wijken en steden aan de dijk liggen. Belangrijkste conclusie uit de analyse is het feit dat alleen in de meest stedelijke gebieden de dijk niet meer zichtbaar is als ruimtelijk element. Op het overgrote deel langs de Waal is de dijk als element herkenbaar en vormt het een belangrijke lineaire structuur in het landschap.
OTO stelt voor om de zone direct achter de Waaldijk te transformeren tot een Dijkpark. Door het Dijkpark wordt de dijk als ruimtelijk element beleefbaar en wordt het landschap optimaal verweven met de stad Nijmegen. Kwel wordt ingezet om bijzondere milieus te maken en vanuit de aangrenzende woonwijken lopen er routes door het park direct naar de dijk. In het plan wordt er geld bespaard op het aanbrengen van een damwand, waardoor de woningdichtheid naar beneden kan worden gebracht en er ruimte gemaakt kan worden voor een park. Het park heeft een informeel karakter en bestaat uit een palet aan functies met een publieke en productieve kwaliteit als boomgaarden, energiegewassen, parkweides, kwelnatuur en groentetuinen. Op enkele plekken is ruimte voor innovatieve woonvormen. OTO kiest voor een strategie waarin het park zich in verschillende fases kan ontwikkelen en op termijn ook een keuze voor verdere verstedelijking van het gebied kan worden gemaakt.